Wojna na kamienie

ALAMO

Klasyczny przykład "drogi do zatracenia", czyli radosna wojna na ilość kamieni trwająca przez całe lata '60 ...
W efekcie powstały zegarki rekordowe w swym absurdzie, gdzie rubiny, szkiełka, lub inne cuda - wsadzano wszędzie gdzie wogóle się dało. Jako ciekawostkę - choć absurd ten do perfekcji opracowały pastuchy fioletowych krów - kroku dzielnie im dotrzymywali synowie samurajów

Dzisiaj jeden z przykładów, tj. 77 (słownie : siedemdziesiąt siedem) kamieniowy Solvil et Titus.

Występowały, z tego co się zorientowałem, z trzema mechanizmami. Jeden, to ukamieniowana ETA. Drugi - robił dla nich Titoni. Trzeci - ten mój - nie wiem skąd pochodzi, ale doszperam ;-)

Gdzie nawtykali mu te kamienie ?
Ano, tu ...

Generalnie, fajny kawałek historii :-)

Tomek · Wysłany: 2012-10-10, 21:44

Ktoś już o tym pisał kilka dni temu hmmm

Spam · Wysłany: 2012-10-10, 21:53

...łe tam panie... o tym czapek już pisał w 1850 w swoim "Słówk kilka...

ALAMO · Wysłany: 2012-10-10, 22:11

Ale że osochozi :?:

Spam · Wysłany: 2012-10-10, 22:26

...o to samo... już w swoich czasach Czapek łaskaw był zauważyć że wojna trwa

ALAMO · Wysłany: 2012-10-10, 22:38

No tak, ale powiedzmy że przy zwykłym ręcznie nakręcanym mechaniźmie - 21 kamieni ma uzasadnienie, a 17 przyjmuje się jako standard o ile balans jest amortyzowany. Do tego momentu - nie ma mowy o żadnej wojnie, to jest polepszanie parametrów pracy mechanizmu. Przy automatach, nie ma tak lekko - ale nie spotkałem się jeszcze z UŻYTKOWĄ liczbą łożysk większą niż 40.