OK, nie musiały paść tak doniosłe słowa, jednak gdybyś swą myśl skierował ogólnie , a nie kierując w konkrętną osobę, przyjęty wcześniej mój punkt widzenia odnośnie dobrych intencji z Twojej strony byłby niezmienny.
Widzisz, zrobiła się lekka kicha, ale gdybyś od razu jako osoba oczytana i nauki napisał chłopakom co i jak, to uwierz, że ja nawet bym już nie zabierał tu głosu nawet jakbyś się pomylił.

Wracając do pilników, co by zaraz sobie osoby nie pomyślały " o ja, to były miszcze" to one były w użyciu najczęściej do częściowego wykańczania koków i płyt, przy czym w płytach do usuwania zadziorów po biciu ich prasą .
Roboty ręcznej było trochę więcej, ale bez przesady nie na tyle by myśleć jaki ten człowiek w tamtych czasach był upośledzony i jakie to dłubanki uskuteczniał, by w konsekwencji otrzymać przedmiot na kształt zegarka kieszonkowego. W większych zakładach szczególnie gdzie zamówień było wiele działał już system jaki znamy i dziś - ktoś robił tarcze, ktoś inny łańcuszki, a jeszcze ktoś koperty, wprowadzano produkcję liniową.

P.S. W tamtym okresie podróby były normą, a więc na prosty rozum i produkcja musiała być przyjazna skoro się chciało.

Pax vobiscum. Teraz ja będę tym przytralalajęcym się.
Wskazując tę właśnie stronę, miałem zamiar bardziej pod kątem "flaczków" pokazać wychwyt kolebnikowy takim, jakim swego czau zobaczył go Piotr Henlein z Norymbergi: nie w topornym zegarze publicznym, ale w noszonym zegarku.
A jakbym już chciał pokazać "coś nadzwyczajnego" (czyli jakim to oblatany), pokazałbym na przykład czwarty chronometr Harrisona, a nie jakąś pozytywkę dla pustaków. A i tak u większości kumotrów zapewne wywołałyby reakcję typu "owszem, bardzo ładne".

Gburgh.

Patrze, pacze, kombinuje pozytywki tam nie widzę, a najpopularniejszy wzór mechanizmu z wychwytem łopatkowym z tradycyjnym zasilaniem w postaci bębna wyrównawczego z łańcuszkiem galla.

Uch, ale się namundrowałem...

Uchuchuch....