Niewiele jest firm z branży zegarmistrzowskiej z tak ciekawą i burzliwą historią jak marka Doxa. Przez przeszło 125 lat ten szwajcarski producent miał wiele wspaniałych osiągnięć i sukcesów, które niestety nie wystarczyły aby uporać się z kwarcowym kryzysem branży lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W wyniku wszystkich przekształceń i zmian własnościowych w roku 1997 firma finalnie trafiła w ręce związanej od lat z przemysłem zegarkowym rodzinny Jenny, która to powoli i skutecznie odbudowuje dawną pozycję tej zasłużonej dla branży marki. Aby jednak specjalnie na wstępie nie zagłębiać się w jej bogatą historią, tym bardziej, że dobrych opracowań w Internecie nie brakuje, warto jedynie wspomnieć o jednej charakterystycznej dla niej cesze jaką jest kolor pomarańczowy. Bo to właśnie ten producent zapoczątkował już na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego wieku modę na jego stosowanie w modelach przeznaczonych do nurkowania.
Oczywiście Doxa to nie tylko zegarki typu diver, choć to właśnie z nimi większość zegarkowych maniaków będzie tą firmę kojarzyć. Poza nimi firma od lat w swojej ofercie ma również inne linie produktowe. Tym razem do naszej redakcji dotarł model z serii IL Duca będący przedstawicielem typowych garniturowców. Pomimo, że na forach tematycznych zegarki eleganckie czy też z pogranicza stylu smart casual nie są zbyt popularne, to właśnie ich sprzedaż stanowi znaczący udział w rynku. Prawie każdy początkujący zegarkowy użytkownik zaczyna swą przygodę właśnie od poszukiwań typowo klasycznego modelu, który to zazwyczaj również stanowi początek jego kolekcji. O fakcie tym najlepiej świadczy ilość zapytań na forach zegarowych dotycząca pierwszego poważnego zegarka, w których królują zegarki klasyczne. Ich prostota i funkcjonalność, a przede wszystkim swoista dojrzałość, idealnie wpisuje się w typowo biurowy czy też korporacyjny dress code, czyli to, czego większość użytkowników od tego typu czasomierza oczekuje oczekuję. Sprawdźmy więc, jak testowany egzemplarz spełnia powyższe założenia.
Po uchyleniu wieczka czarnego, sygnowanego pudełeczka naszym oczom ukazuje się bohater testu jakim jest model o symbolu 130.60.022.02. Pierwsze wrażenie uczciwie przyznam nie jest specjalnie powalające i to pomimo zastosowania dość charakterystycznej kolorystyki koperty. Jest to jednak typowa cecha zegarków garniturowych, które swoje walory ukazują dopiero po przymiarce i najlepiej prezentują się w towarzystwie mankietów koszul. Nie inaczej jest z prezentowanym modelem Doxy. Po dopasowaniu brązowego, skórzanego paska z widoczną fakturą krokodyla oraz pokrytego złotą powłoką PVD zapięcia motylkowego, przyszedł czas na test nadgarstkowy, który pozwolił mi docenić profil i wykonanie koperty, czyli jedne z najważniejszych cech użytkowych tego typu zegarków. I tu muszę pochwalić projektantów Doxy, bo pomimo, że jakościowo zastosowany pasek prezentuje poziom typowy dla szwajcarskich produktów z tej półki cenowej, czyli można go określić co najwyżej mianem poprawnym, to koperta swoim profilem sporo wynagradza.
Testowana Doxa, jak na model klasyczny ma dość spore rozmiary, bo 41 mm średnicy przy niewielkiej jak na zegarek wyposażony w mechanizm automatyczny wysokości wynoszącej 10 mm z małym plusem mówi samo za siebie. Jednak rozsądny wymiar od ucha do ucha w połączeniu z mocnym ich profilem powoduje, że opisywany model wyjątkowo dobrze układa się na ręku. Co ważne, niewielka waga dodatkowo sprawia, że po całym dniu noszenia nie czuć żadnego dyskomfortu związanego z użytkowaniem zegarka. Sama konstrukcja koperty również warta jest poświęcenia chwili uwagi. To co pierwsze rzuca się w oczy w testowym modelu, to na pewno połączenie ciekawie wyglądającej moletowanej lunety, pokrytej złotą powłoką PVD wraz ze stalową polerowaną kopertą. Równie interesująco prezentują się masywne uszka, których konstrukcja niestety powoduje, że do zegarka ciężko będzie dokupić inny aniżeli oryginalnie zastosowany pasek. Pozytywne wrażenie wywarła na mnie również niewielka, sygnowana, zakręcana koronka schowana w specyficzną, delikatną osłonkę, której obecność jednak w żaden sposób nie utrudniała jej operowaniem.
Przez płaskie, szafirowe szkło, które to zostało urozmaicone sporą, zewnętrzną lupką ułatwiającą odczyt daty, możemy przyjrzeć się sterylnej i czytelnej tarczy testowanego modelu. W przypadku modeli klasycznych, ciężko jest stworzyć zegarek, który potrafi się czymś na tle konkurencji wyróżnić. W IL Duca projektantom moim zdaniem ta sztuka się udała. Połączenie nakładanych, polerowanych, srebrnych, rzymskich indeksów z czarnymi nadrukami oraz złotymi wskazówkami wygląda bardzo dostojnie i elegancko. Dużo uroku dodaje tu również srebrno-biała kolorystyka wyposażonej w szlif słoneczny tarczy. Taka nie nachalna stylistyka idealnie wpisuje się w trend zegarków garniturowych i na pewno znajdzie grono swoich fanów. Warto tu również wspomnieć, że w ofercie Doxy model IL Duca występuje również w innych wersjach kolorystycznych.
Pomimo, że ciągle mamy styczność z zegarkiem eleganckim, producent nie zapomniał o jego walorach użytkowych. Minimalnie wypukły dekiel, który zgodnie z panującą ostatnio modą wyposażony został w szkło umożliwiające podgląd pracy mechanizmu, w połączeniu z całością konstrukcji koperty gwarantuje nam wodoszczelność na poziomie 10ATM, co czyni ten zegarek wyjątkowo praktycznym. Oczywiście, skórzany pasek czy sama jego stylistyka nie zachęcają do wykorzystywania go w roli zegarka wakacyjnego, jednak świadomość, iż nie trzeba obawiać się o jego kontakty z wodą działa na pewno na plus.
Za płynny ruch wskazówki sekundowej odpowiada napędzający ją mechanizm produkcji szwajcarskiej firmy Sellita o symbolu SW 200. Sama konstrukcja jest niemal 100% odpowiednikiem ETY 2824-2, z tym wyjątkiem, że zastosowano tu dodatkowy kamień łożyskujący zlokalizowany na bębnie sprężyny, w efekcie czego mamy ich tu aż 26. Poza tym są to bliźniacze mechanizmy, w których balans pracuje z częstotliwością 4 herców, rezerwa chodu wynosi niespełna 40 godzin. Z udogodnień mamy tu jeszcze możliwość ręcznego dokręcenia sprężyny oraz funkcję stop sekundy. Niestety, poza umieszczeniem logo na rotorze producent nie pokusił się o żadną inną modyfikację tej sprawdzonej konstrukcji.
Przyszedł w końcu czas na chwilę refleksji wynikającej z mojej tygodniowej przygody z dostarczonym na testy modelem IL Duca. Muszę przyznać, że początkowo niespecjalnie byłem nim zachwycony. Połączenie bi-color na pewno nie zalicza się do moich ulubionych, jak i również nie jestem specjalnym fanem zastosowanej w tym modelu konstrukcji uszu, która to dość mocna ogranicza możliwość zakupu alternatywnego paska. Jednak już po pierwszej przymiarce IL Duca zaczął w moich oczach zyskiwać. Wygodna i przede wszystkim dość płaska koperta, ciekawa, nietuzinkowa stylistyka tarczy, szafir oraz lupka sprawiają, że na ręku ten zegar prezentuje się po prostu dobrze, tym bardziej jeżeli jeszcze dodatkowo założymy go do odpowiednio dopasowanej koszuli. Dopiero wtedy jesteśmy w stanie docenić w pełni jego walory estetyczne, bo w odpowiedniej i eleganckiej oprawie testowana Doxa pokazuje się w całej krasie.
Sugerowana cena przekracza nieznacznie pułap dwóch tysięcy złotych czyli jest zbliżona do swojej głównej, szwajcarskiej konkurencji. W zamian otrzymujemy na pewno designersko wyróżniający się elegancki, garniturowy zegar znanej marki. Osoby szukające nietuzinkowego zegarka garniturowego na prezentowanym modelu na pewno się nie zawiodą i warto wziąć go pod uwagę jako alternatywę w swoim przedziale cenowym, szczególnie, że nie powinno być najmniejszych problemów z jego wcześniejszą przymiarką. Jeżeli nie jesteście entuzjastami zegarków z duszą, to na pewno dobrą wiadomością będzie także fakt, że w sprzedaży są również dostępne modele wyposażone w kwarcowy mechanizm.
Oczywiście z całym szacunkiem taki zegar po prostu jakoś mi do twojego aktualnego wizerunku nie pasuje 
trzymajmy się faktów 
