), a po drugie primo - jeden temat już jest, więc nie będę otwierał drugiego.
Znaleziony dzięki Kumotrowi Monterowi, szybko wskoczył na mój nadgarstkek i po dość długo trwającym okresie próbnym zdobył moje serce. I duszę.
POLJOT 23 Jevels
Cena sklepowa: niedostępny
Mechanizm: Poljot 26xx
Kolor tarczy: czarny
Kolor indeksów i wskazówek: złoty
Koperta: Stal
Szkło: Plastik
Bezel: Nieruchomy
Dekiel: Stal
Stopsekunda: Brak
Luma: Wskazówki i kropki przy indeksach
Wodoodporność: wygląda na to, że OK.
Branzoleta: stalowa zwijana zamieniona na pasek w trybie natychmiastowym.
Kupiony: Październik 2012
WYMIARY:
Średnica: 38 mm
Z koroną: 41 mm
Szerokość między uszami: 18 mm
Wysokość (od ucha do ucha): 46 mm
Grubość: 14 mm
DLACZEGO KUPIŁEM?
Szukałem EDC. Takiego normalnego, nie wycudowanego zegarka, który można nosić na co dzień, nie jest ani za duży, ani za mały, posiada datownik, nie urywa ręki, a godzinę można odczytać "rzucając okiem". A do tego pozostał mi sentyment do mojego pierwszego Poljota 23, który zakupiłem w czasach podstawówki za "własnoręcznie uskładane" pieniądze i pomyślałem, że po pierwszym okresie fascynacji japońszczyzną przyszedł właśnie czas na "powrót do młodości". Do tego zawsze bardzo podobała mi się koperta tego typu. Do tego stopnia nawet, że zacząłem szukać nowych produkcji w podobnej obudowie, ale niestety bez skutku. Kumotrzy (jak zwykle) pomogli stwierdzeniem, że po co kombinować, jak można mieć w niewielkiej cenie oryginał. No to mam
JAKOŚĆ:
Radziecka...
Cokolwiek miałoby to nie znaczyć. Oryginalna bransoleta wyleciała do kosza na dzień dobry. Choć teraz z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że jest o wiele lepsza niż współczesna oryginalna bransoleta od Amfibii, która jest zrobiona chyba z puszki po piwie. Zegarek tymczasowo wylądował na pasku, który widać na zdjęciach, ale nie jestem do niego przekonany, więc jakby Szanowne Melepectwo zaproponowało coś ciekawszego - byłbym wdzięczny.
Zewnętrzna tarcza indeksów nie pasuje nijak do wewnętrznej. Na początku myślałem, że jest przesunięta, ale nie. po prawej stronie tarczy dolnej indeksy układają się idealnie z górną tarczą, po lewej zaś przesunięte są o około pół minuty. Wot tiechnika
Taki egzemplarz mi się trafił, bo widziałem na innych zdjęciach, że dokładnie w całości też może być 
Luma - zielona. Coś tam jeszcze się świeci, ale nie wymagam od niej cudów.
Teraz przejdźmy do mocniejszych punktów:
Koperta - stalowa. W przypadku radzieckich zegarków (i rosyjskich teraz) to wcale nie jest takie oczywiste. Do tego wygląda na to że szczelna. Co do wygody - niepotrzebnie trochę wystaje dekiel, ale i tak mimo wszystko zegarek nieźle leży na nadgarstku.
Mechanizm - chyba najmocniejszy punkt. Na początku miałem z tym trochę problemów, ale trochę pracy i pieniędzy zostało zainwestowane i jest git. Pomogło gruntowne mycie, smarowanie i wymiana koła automatu. teraz zegarek regularnie przyspiesza dzień w dzień o minutę i 15 sekund (dam mu jeszcze z miesiąc i poproszę o podregulowanie), a rezerwa chodu wynosi około 30 godzin - jak odłożę na półkę wieczorem w piątek, to doturla się do pierwszej - drugiej w nocy w niedzielę. Wahnik jest bezszelestny jak w Omedze - po moich Orientach to naprawdę miła odmiana. Amfibia też potrafi poszumieć, a ten? Nic! Cisza i cichutkie tykanie. Tykanie automatu, nie cykanie, bo akurat cykanie ma mocne i głośne
Na razie nie schodzi z nadgarstka i mam nadzieję, że staruszek posłuży mi jeszcze przez kilka, jak nie kilkanaście lat.
DOKŁADNOŚĆ
Tak jak pisałem wcześniej - +1'15 na dobę.
ZALETY
rozmiary
stalowa koperta
cichy automat
regularność pracy mechanizmu
masa
WADY
plastikowe łatwo rysujące się szkło
wystający dekiel
WYNIKI
Wygląd: 8/10
Szkło: 3/5
Koperta: 4/5
Luma: 1/5
Bransoleta: 1/5
Dokładność/Regularność chodu: 4/5
Ogólnie: 7/10 (JestPanZadowolony
)
ZDJĘCIA (robione Polopiryną S, więc proszę o wybaczenie
)
Jeżeli przyspiesza dokładnie o ten sam czas dziennie tzn. że można go dokładnie wyregulować.
Kupiłem inny (wydaje się w sporo lepszym stanie,ale to na fotkach...) w opcji 