Najpierw Jacek pokazał swojego Steelmastera marki F. Bachschmid ... potem ja trafiłem swojego i nadal bardzo mi się podoba. Marka zmaterializowała się w latach 70-tych, w nieco tajemniczy sposób, po osiemdziesięciu latach od momentu powstania ...właśnie w formie tej jednej linii - Steelmaster.

Sam Ferdinand Bachschmid prowadził firmę raptem 15 lat (od 1880 roku) i niczym specjalnym się nie wyróżnił, a pewnie znaleźliby się i tacy, którzy zarzuciliby mu łatwiznę i odcinanie kuponów.
Ferdinand mianowicie produkował klony Roskopfa, miał nawet jakieś własne patenty, wyjątkowy model z centralną sekundą i ... proces sądowy z braćmi Wille.
Jako że w tym klonowaniu nie był jedyny, a ja jestem zadeklarowanym sympatykiem ploretariackich dźwięków, to nie mogłem się powstrzymać i kupiłem złomka ... oczywiście z nadzieją na pomyślne przywrócenie sprawności.



Piękny ... choć pomysł na "ludwikowskie" wskazówki w roskopfach wydaje mi się nadal lekką przesadą.



Tył zgodny z pierwowzorem, koperta z alpaki



Mechanizm wygląda klasycznie i jak na roskopfa bardzo przyzwoicie ... ale, ale ... co my tu mamy



... to mnie kompletnie zaskoczyło ... kupując nie zauważyłem ... nie wiem co powiedzieć

Ale cóż w tym dziwnego? Przecież zastosowanie wychwytu szwajcarskiego w zegarku typu Roskopfa to właśnie ów osławiony patent Bachschmida.

Jeśli nie chwytam istoty pytania - przepraszam. Noc w plecy, prochy przeciwbólowe nie działają - mam prawo być lekko ocipiały.



G.

Litości, to moje ostatnie oczy
O ile potrafię coś pojąć, jest to patent Bachschmida na ulepszony zegarek Roskopf. Dalej następuje wyliczenie cech charakterystycznych zegarków zwanych Roskopfami:
1. duży promień bębna sprężyny, wykluczający użycie koła minutowego pośrodku mechanizmu, pozwalając za to zastosowanie zapadki (? - bride sautoir to łańcuszek lub popychacz jak w Bulovie),
2. część wychwytu na oddzielnej podstawie z mostkiem.
Dalej mowa, że objęte patentem udoskonalenie nie umniejsza roskopfowatości Roskopfów. I że modyfikacje pozwalają na zastosowanie elementów, znanych w konstrukcji z kołem centralnym (czyli, jak rozumiem, właśnie centralnego sekundnika), co pokazują ilustracje:
1. widok mecanizmu z dołu, bez wychwytu,
2. wychwyt ze swoją płytą,
3. widok od strony tarczy,
4. bęben sprężyny od dołu, z wałkiem naciągu i remontuarem,
5. przekrój pionowy tegoż zespołu.
Dalej idą szczegóły.

Czyli to mi się pozajęczyło; patent nie opiewa na wymainę wychwytu na szwajcarski, co, jak pomyśleć, jest logiczne. Tylko trzeba pomyśleć
Niemniej, nie widziałem Bachschmida z roskopfowym "puzonem" na kołkach. Wszystkie miały wychwyt szwajcarski. Podobnie zresztą jak poprocesowe "F. Bachschmid Patent", które nosiły napis, ale go nie zawierały.
Zdaje się, że Volturi ma taki egzemplarz.




Gburzheimer.

[ Dodano: 2016-08-14, 20:30 ]
---

Dybuk!

...