To było tak dawno Na komunie dostałem Wostoka-garniturowca.Nosiłem go do trzeciej klasy liceum kiedy to komuś go sprzedałem...Kupiłem od kolegi mechanicznego TIMEXA.Wytrzymał pięc lat katowania bo to był model specjalny ponoć odporny na wszystko.Potem miałem duński zegarek elektroniczny z fotoogniowem.Niestety nie wiedziałem ze w środku to nie dwie baterie ale bateria i akumulator i zepsułem.Potem Montana z melodyjkami.Pod koniec lat osiemdziesiatych dostałem od wuja przepiękna kieszonkę Galone.Była zepsuta.Dałem do kapitalnego remontu do Jankowiaka w Gnieznie (Mistrz mistrzów zegarmistrzostwa-główny egzaminator w regionie).Wydałem na remont dobre 50% pensji ale było warto.Kilka lat pózniej z braku kasy sprzedałem.Następna była złota Doxa ktora również z braku kasy sprzedałem.Pózniej wiele różnych badziewi.W końcu trafilem na Kizi.Teraz mnie już na Kizi nie ma
cóż, historia zaczyna się jak inne - elektronik na komunię, później były kolejne elektroniki (z melodyjkami, z kalkulatorem, z grami). Później jakaś dziura w pamięci, chyba w ogólniaku nie nosiłem zegarka, nie pamiętam. Na studiach miałem sporych rozmiarów (jak na ówczesne standardy0 Reeboka, który udawał divera (coś było jakby bezel, ale nieruchomy, i coś jakby luminova), ale przede wszystkim laskom się podobał, a na tzw. okazje miałem kazia miałem z czarną tarczą od późniejszej zony (leży jeszcze w szufladzie). Z okazji ślubu dostałem od mamy złotego kwarcowego Tissota, z którego byłem bardzo dumny, nosiłem przez ładnych kilka lat (do garnituru), choć wiedziałem, że nie jest to najwyższa półka zegarmistrzowska, gdyż kiedyś czytałem w Polityce artykuł o zegarkach, m. in Patkach. Wreszcie tak ze dwa lata temu, z okazji istotnej zmiany statusu zawodowego, postanowiłem, że muszę mieć jakiś świetny zegarek, a ponieważ często chodzę w garniturze i naprawdę do lubię, byłem ukierunkowany na klasykę. Oczywiście trafiłem na kizi, najpierw sporo czytałem, w końcu się zarejestrowałem. Istotnym odkryciem było dla mnie, że zegarki nie napędzane baterią ciągle są produkowane, i co więcej, cieszą się dużą estymą (i wyceną), choć mniej dokładne od kwarców (totalny paradoks - tak mi się zdawało, zanim ogarnęło mnie znane uzależnienie). Jakiś czas biłem się z myślami czy kwarc czy mechanik (trochę bałem się możliwych kaprysów tego ostatniego), w końcu jednak dojrzałem i na próbę wziąłem sobie seiko "5" (aviatorka). Próba okazała się udana i szybko wpadłem w nałóg, nabywając kolejne pozycje (aviatorek w międzyczasie odszedł z powodu zbyt małego rozmiaru nawet jak dla mnie)
dodam jeszcze, że z dzieciństwa pamiętam jeden incydent, a mianowicie w szufladzie leżakował jakiś stary zegarek "zloty", w którym jak się nim poruszało to coś tak śmiesznie jakby się kręciło. Ponieważ nie działał, został zbyty jakiemuś facetowi, który chodził po blokach i skupował takie starocie. Teraz cholernie tego żałuję. Biorąc pod uwagę majętność rodziny nie była to pewnie omega ani nawet worldmaster, tylko zapewne rusek, ale i tak szkoda pamiątki
Pies czy kot?: pies Pomógł: 5 razy Wiek: 37 Dołączył: 09 Lut 2010 Posty: 3547 Skąd: Warszawa
#18 Wysłany: 2009-11-22, 00:35
Nawiązujące do postu Andre i wyprzedaży zegarków przy braku kasy też miałem takie opcje i musiałem pozbyć się kilku zegarków, które naprawdę lubiłem, ale zawsze przy sprzedaży mam mocne postanowienie, że jak tylko będzie mnie stać to kupię dokładnie ten sam zegarek
Kupiłem ją kiedyś przypadkiem na Ukrainie, jak wruciłem do domu zacząłem szukać w internecie wszelkich informacji na temat zegarka, znalazłem od razu wiele modeli które mi się też spodobały, trafiłem oczywiście na KMZIZ,i trak już poszło z górki
Zegarki były w moim życiu od dawna jeśli nie od zawsze. Nie dostałem żadnego na Komunię bo miałem jakieś już wcześniej. Początkowo były to czasomierze radzieckie (traktowane wówczas jak zło konieczne), czy Ruhle.
Około roku 1980 pojawiły się pierwsze kwarce LCD, miałem nawet radziecką Elektronikę, bardzo wielką, która pokazywała tylko godzinę i minutę, potem ją przechandlowałem czego oczywiście bardzo żałuję, wtedy szczytem marzeń był elektronik z budzikiem. Na początku lat 90-tych zacząłem kupować zegarki z innej strefy, tzn. Q&Q, Citizena czy Casio, przełom nastąpił w roku 1997, kiedy porządkując szpargały znalazłem Delbanę po Dziadku, którą kupił w roku 1947 lub 48. Zachwyciłem się, że wciąż działa, kazałem oczyścić i wyregulować werk oraz usunąć resztki chromu z koperty:
wtedy zaczął się mój powrót do mechaników.
W następnym roku kupiłem automatycznego Tissota PR-100 (cacko, mam gom oczywiście do dziś) za kompletnie szaloną (wówczas) kwotę.
Jakieś 3 czy 4 lata temu odkryłem Kizimizi i przestałem być jednozegarkowcem. Uzależnienie od zegarków postępuje i ma się dobrze.
W planach mam jeszcze Hamiltona X-WIND, Alphę Paul Newman, Seiko SKX 007, a co do Chińczyków to zobaczymy, co jeszcze wypuszczą.
Jak u wielu z Was, moja pasja komplenie nie znajduje zrozumienia u żony, toteż aby napisać to wszystko musiałem poczekać aż wyjdzie z domu
Ojciec dostał go na początku lat 90 od matki z okazji obrony pracy doktorskiej. Wtedy był to jeden z lepszych i droższych modeli Tissota, pomimo że kwarc Nosił go przez ok. 7 lat, potem dostał Longinesa a ta maszynka poszła w odstawkę Kilka lat temu szukając czegoś natrafiłem na niego, zmieniłem baterię, wyczyściłem, zacząłem nosić ale z czasem zauważyłem że jeden to mało. Kupiłem potem kolejnego kwarca (to był chyba Fossil ) potem zaczęły dochodzić kolejne i kolejne i tak zostało do dziś I coś mi się nie widzi aby miało się preko skończyć
CornCobbMan Właściciel Pola Ryżowego porwany obłędem...
U mnie początki sięgają podstawówki, kiedy to z "komunijnych" pieniędzy postanowiłem zakupić zegarek. Była to mechaniczna Rakieta. Potem zdradziłem ją dla elektroników z 7 czy 16 melodyjkami - obowiązkowy dodatek do dekatyzowanych spodni . Potem miałem kilka mechaników - jakieś Pobiedy noszone, gdy bateria siadła w elektroniku. Potem nosiłem kilka lat zegarek zacnej firmy Q&Q (wygrany w konkursie radiowym), który to straciłem podczas jakiejś ostrzej zakrapianej imprezy (chyba to były juwenalia). Wtedy to zakupiłem sobie prosty model Casio który służył mi prawie 10 lat. Rok temu zauważyłem na nim wżery i postanowiłem kupić nowy porządny zegarek. Szukając trafiłem na Kizimizi i zacząłem szukać wszystkich swoich starych zegarków. Część przywróciłem do życia. A ów wybrany zegarek to GP, który pokazywałem w galerii. W międzyczasie wpadła kwarcowa Certina na codzień, a potem zachciałem mieć komandira, a to spodobał mi się na Allegro jakiś Poliot, itd, itd......
A potem kupiłem swego pierwszego Chińczyka - mechanika...
Pomógł: 112 razy Wiek: 46 Dołączył: 09 Lut 2010 Posty: 37156 Skąd: Bone China
#24 Wysłany: 2009-11-23, 16:13
U mnie to było tak :
Zawszee były jakieś zegarki poljot - montana 16 melody (kawał shitu mam gdzieś ją do dziś). Dawno temu jeden z Zegarmistrzy sprzedał mi zegarek który dostał nadprogramowo od Casio - tak promocja dla wspópracowników . I tak stałem sie właścicielem pierwszego G - Shock , jak później sie okazało z edycji specialnej i jeszcze doszedł inny G którego sprzedałem czego do dziś nie mogę zrozumieć czemu - gdyż jest on już "very rare"
Zaczynam interesować sie tematem czytam czytam i kolekcjonuje powoli, skupuje ostro
Po czym okazuje że nie ma z kim w kraju rywalizować lub wymieniać - nic - jest paru kolekcjonerów - ale szybko zostawiam ich w tyle. Normalni mają 1- 2 G i koniec
Rejestruje sie na kizi ich podforum G - nic nie wnosi - okazuje sie że mam wiedzę - która i tak sie nie przyda "Którego G na komunie lub dla siebie" " Czy to oryginalny G Bape za 30$" ... Fuuck yeah man
Wieje nudą
Zaczynam czytać ruskie i o nurasach
Nadal jestem jedynym członkiem Wu - TanG - Clan
Załamanie kolekcjonerskie - sprzedać wszystkie G i kupić prawdziwy zegarek Swiss made mechanical ... they costs too much 4 ya
Zaczynam sobie zbierać Amfy i komandiry jako najbardziej wytrzymalsze
Facet w salonie gdy chce obejżeć seamastera mówi mi żeby se garniak kupił
Mało nie dochodzi do rękoczynów BHP .
Kizia coraz bardzie staje sie duszna i flustrująca - awantury i przepychanki
Dołaczam do chińskiego undergroundu
Terażniejsza Terazniejszość
Zbieram G do mojego Wu-tanG Clanu - po cichu liczę że może ktoś do mnie dołączy !
Interesuje sie wszystkimi zegarkami zgodnie z moim hasłem No ....
Pomógł: 7 razy Dołączył: 09 Lut 2010 Posty: 4262 Skąd: Galaktyka Kurvix
#25 Wysłany: 2009-11-23, 16:38
Fajne zegarki nosilem w podstawówce. Wujo był zegarmistrzem. Miałem Poldka i Wostoka o ile dobrze pamietam. Wszystkie trafił szlag jak pojawiły się kwarce.
Najpierw miałem jakiegoś z delfinem czy innego szita, potem z 7 melodyjkami ... a może 8 ... qwa ale to był lans. Potem miałem z kalkulatorem. Ten był w pytę. Nosiłem go do liceum. Potem kolejny raz pękło ucho i nie dało rady pokleić. Potem był jakiś ruski kwarc - dośc dyskretny, mały, czarny ze złotymi wskazówkami. Potem był podobny Casio. Chyba gdzies go mam.
W okolicach pierwszego roku studiów kupiłem swojego pierwszego Edifica. Kumple nazywali go plastikowy-stalowy bo to był taki plastik pociągnięty farbką. Też go gdzieś mam to posta uzupełnię. Służył długo. Chyba 6-7 lat i zastąpiłem go kolejnym Edificem. Ten przetrwał znów 6-7 lat i kupiłem kolejnego Edifica. Tego opchnąłem na kizimizi bo nastąpił powrót do mechaniczniaków.
Załapałem zajawkę od mojego byłego szefa. Najpierw kupiłem Blue Angelsa, a potem już poszło gładko. Banda Rusków, jakiś Szwajcar z nieistniejącej już fabryki, Seiko i wreszcie Chińczaki. Natchnieniem była rzecz jasna ordynarna podróbka, które nazwy wymówienie jest porównywalne do puszczenia bąką w teatrze.
Pomógł: 12 razy Dołączył: 09 Lut 2010 Posty: 3828 Skąd: Myszków - miasto, które wykończył kapitalizm
#26 Wysłany: 2009-11-23, 22:54
Zainteresowanie zegarami mechanicznymi zaczęło się u mnie za sprawą starego ściennego Gustava Beckera. Pewna osoba z rodziny poprosiła mnie o zawiezienie zegara do zegarmistrza bo przestał chodzić. Zegar oddałem do zegarmistrza - po rzekomej naprawie i 5 lub 6 poprawkach w końcu zaczął chodzić. Później okazało się, że ów zegarmistrz umie jedynie założyć baterie do taniego zegara, ale oddając do niego Beckera oczywiście o tym nie wiedziałem. Przez te poprawki zacząłem się tak oględnie interesować zasadą działania zegarów mechanicznych i to było na tyle. Kilka miesięcy po ostatecznej naprawie Beckera zmieniłem pasek w zegarku, który nosiłem na ręce (był to jakiś tani kwarc). Nowy pasek (nie wiem z czego był) powodował swędzenie, zaczerwienienie - jakiegoś uczulenia dostałem od materiału, z którego był zrobiony. W tym momencie pozbyłem się na dobre zegarka naręcznego i zacząłem szukać kieszonkowego. Na bazarze trafiłem na noworosyjską Mołnię. Podobała mi się to kupiłem. Ten sam sprzedawca miał jeszcze noworosyjskie komandiry. Jeden z nich tak mi się podobał, że kupiłem go pomimo uczulenia - pomyślałem niech leży, może kiedyś będzie w użytku. Po pewnym czasie uczulenie przeszło. Mołnie wyjąłem z kieszeni, a komandira założyłem na rękę. Po jakimś czasie zaczął psuć się kalendarz. Oddałem zegarek do prawdziwego zegarmistrza, który zakład ma jakieś 2 km od mojego domu. Tak to zwykle bywa, prawdziwy fachowiec był pod nosem, a ja o nim nie wiedziałem, jakoś tak wyszło, że nigdy wcześniej do niego nie zaglądałem; tak beckera oddałbym oczywiście do niego. Po naprawie kalendarza w komandirskim zacząłem się interesować przyczyną awarii, później rozszerzyło się to na szczegółową zasadę działania zegarków mechanicznych. Później przypomniałem sobie o kilku starych zegarkach na strychu - wszystkie były radzieckie w nienajgorszym stanie. Zegarmistrz wyczyścił je dostały nowe paski. Tak więc te stare radzieckie czasomierze, Mołnia i Komandirski były już jakąś malutką kolekcją. Mając kilka zegarków radzieckich zacząłem się nimi interesować. W Sylwestra 2004 siedziałem sobie ze złamaną ręką przed komputerem i szukałem wiadomości na temat zegarków z ZSRR. Znalazłem kmziz, na którym od razu się zarejestrowałem. Dział radziecki miał tam wtedy jedną stronę, na której było chyba kilkanaście, albo trochę ponad dwadzieścia tematów. Jakie pytania tam wtedy się zadawało - teraz aż śmiech ogarnia. Pamiętam, że ktoś wstawił zdjęcie zwykłej rakiety i pytał co to jest - wtedy wszyscy byli jeszcze laikami.
Z biegiem czasu moja wiedza na temat radzieckich zegarków powiększała się, zacząłem kupować zegarki na allegro, na bazarach, ale tylko te w stanie bardzo dobrym i idealnym - tylko takie zbieram, i pewnie dlatego mam ich tak mało - około 170.
Między czasie szukałem jeszcze balansu do elektromechanicznego Jantara i tak zaznajomiłem się z jeszcze jednym zegarmistrzem z Częstochowy, który również jest wspaniałym fachowcem, jak i ten opisany wcześniej z Myszkowa.
Później powstało CW, zmieniłem swój pogląd na zegarki chińskie i dzisiaj oprócz zbierania zegarków radzieckich i innych z bloku wschodniego zaczynam się rozglądać za pierwszym chińczykiem. Jeszcze niedawno myślałem, że będzie to Parnis, ale Sea gulle też mi się podobają. Na razie zajmuję sie odhaczaniem pozycji z radzieckiej white listy - trafiło się kilka zegarków. Jak jeszcze kilka radzieckich świętych grali wpadnie mi do kolekcji, to na spokojnie będę wybierał chińczyka, chociaż to już dzisiaj mogę powiedzieć, że najbardziej podoba mi się Sea Gull turbillon. Mógłbym go kupić, ale wtedy z samochodu musiałbym przesiąść się na rower
Pies czy kot?: pies Pomógł: 5 razy Wiek: 37 Dołączył: 09 Lut 2010 Posty: 3547 Skąd: Warszawa
#27 Wysłany: 2009-12-01, 01:15
Do mojej historii mogę dopisać pewien fakt. W wieku około 4-6 lat rozbroiłem kilka zegarków i niestety zostało mi kilka części mimo prób poskładania wszystkiego do kupy
A ja nie jestem uzalezniony
Pierwszy byl Poliot - na Komunie, potem Cornavin - za pierwsze zarobione pieniadze. Potem zaczalem pracowac i kupilem Orienta [a trzeba Wam wiedziec, ze kielbasa byla wtedy "na kartki']. Potem cale stado "sowietow", Delbany, Doxy i inne, kupowane na bazarach starocie. Potem kwarcowe Seiko, Timex i Tissot. Potem dluuuugo nic, nastepnie odkrylem GMT forum, Kizi przez przypadek [zagladam czasem z ciekawosci].
Wreszcie trafilem tutaj i cos mi sie widzi ze zaraza mnie dopada
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
Na komunie dostałem Wostoka-garniturowca.Nosiłem go do trzeciej klasy liceum kiedy to komuś go sprzedałem...Kupiłem od kolegi mechanicznego TIMEXA.Wytrzymał pięc lat katowania bo to był model specjalny ponoć odporny na wszystko.Potem miałem duński zegarek elektroniczny z fotoogniowem.Niestety nie wiedziałem ze w środku to nie dwie baterie ale bateria i akumulator i zepsułem.Potem Montana z melodyjkami.Pod koniec lat osiemdziesiatych dostałem od wuja przepiękna kieszonkę Galone.Była zepsuta.Dałem do kapitalnego remontu do Jankowiaka w Gnieznie (Mistrz mistrzów zegarmistrzostwa-główny egzaminator w regionie).Wydałem na remont dobre 50% pensji ale było warto.Kilka lat pózniej z braku kasy sprzedałem.Następna była złota Doxa ktora również z braku kasy sprzedałem.Pózniej wiele różnych badziewi.W końcu trafilem na Kizi.Teraz mnie już na Kizi nie ma 
) potem zaczęły dochodzić kolejne i kolejne i tak zostało do dziś 
