[ALAMO]

Weź mu Jacek daj w łeb, a ja poprawie pompka do roweru
Na tym ostatnim zdjęci to żeś, cfaniaczki, już zrobił to co było namawiane
A ja dalej nie wiem czym wypełniałeś ?

[Jacek.]

[ALAMO]

A no takoż kombinowałem, to nawet nie jest jakoś specjalnie drogie. Co za czasy, Panie, magia znika ze świata

[kaido2]

Pompką to mnie możecie oba.... Kask mam!

Ołtarzykowe to je Jacuniu porządne, może cieńkie ale najprawdziwsze gold, moje w płynie zatem ch..nia. Jak zaschnie to tylko można lekko drapać po powierzchni i to nie szponem, a jakimś straszesznym narzędziem typu podręczna kieszonkowa czyszczarka gębowa.

Ołtarzykowe, no jakby się już miało nadać to co najbliżej do cerkwi, ale pop i tak by zamarł dostał.

No tak, tak zap..em, że Ci Krzysiu zapomniałem to wiadro sfotografować.

Opisze:

W środku zaschnięta emulsja i czmychające pajonki. Jak mam gest ubijam kapciem i zalewam delikatnie wodą, a jak na skróty.... zalewam wodą, po czym jako ostatni punkt wylewam zawartość i rozrabiam już dojrzałą masę na odpowiednią dla wykałaczki grubość.
Nie żółknie nie wiem czemu i szybko schnie.

Coś Wam jeszcze fajnego pokaże:





Można się nawet zakochać i ja poszedłem za ta myślą.
Po otwarciu juz nie byłem taki zakochany.

Pierdo..ty jak śmieć do środka balans, no tak na stożkach, można mieć problem z założeniem, pogiety przez to spiralek, no i jak na mistrza przystało zaje..na kotwica.
Dobrze, że jakaś ampułka z kołkowymi kotwami się zachowała, bo strugać do tej konserwy całą kotwe średnio się chce, choć " Można się zakochać" potrafi działać.

Znalazłem Roskopfową, nią da się odpowiednio gimanstykować w rencach.



Chrabonszcz pyka, ale dobrze że pudło jest na tyle szczelne, że światło słoneczne tam nie dochodzi.



Co jest fajne:

Typowy Roskopf AS776 z modyfikacją dla seniorów. Koronki to w nim nie urwiesz.

[Maras]

Marcin, patrząc na twoje poczynania nasuwa się refleksja, iż powinieneś prowadzić tutaj kącik pt. "Zrób to sam "

[Jacek.]

[kaido2]

Te ułożyskowania wyszły czysto spod sztancy. Młody myszcz to se móg co najwyżej poskładać to do kupy, aczkolwiek w tym wypadku trudne to nie jest.

Dobra, bo rower jedzie, a tu reszta na czytać, zatem coś z cmentarzyka celi nr zatarty, światło zapadło pajonki uciekły. :

Tego trupka pamiętamy, wszakże udostępnił podzespołów innemu bardziej oryginalnemu orginałkowi



Koło, no tak poszło do ludzi stąd, balans oddał orginałkowi, kotwica trafiła z oryginałka moja samoróba. Zatem trzeba balans cały, no bez wieńca, klucza, poszukać jakiejś koperciny podobnej, sekundnikaaaa...

Balans: Plato ruskie Łucz, oś znalazłem do AS1130, była jeszcze opcja Poljot 2409, ale tu więcej roboty by było, a AeSowa taka sama więc bez kombinacji, spiralka, a jakaś dobierana.

Hula co widać wyżej i w kopercinie podobnej niżej:



Front ok, tylko jeszcze zrobić porządek ze wskazami.



I tera są 2 jedna do głaskania, druga na warsztatowe hasanie.

[Jacek.]

Znaczy, miałem na myśli że łożyska mało zużyte; stąd teoria, że w ręce młodocianego miszcza dostał sie sprawny zegarek. Parę takich się przewinęło, tylko wtedy to nie przedstawiało wartości. Kłalita to była tania dośka, Cyma czy nawet Atlantic.
A takie DH to na Mariensztacie zawsze brało się parami, albo i po trzy, za równowartość 0,5 litra chleba
BTW: obfociłbyś kiedy jak schritt zu schritt wygląda wymiana osi balansu. Bo tu ludność se myśli, że to odkręcasz starą, przykręcasz nową, i ssiesz paluch ile klientu policzyć.


G.

[kaido2]

Aaaaaa... to kiedyś było popularne, teraz to się mówi " Jak byłem mały, to zaje..m tatusiowi zegarek", a za chwilę - " A potem zakopałem go głębocko, albo zaszyłem w misiu, żeby tatuś nie znalazł"

Osie to bym se tak chciał odkręcać i odkręcałbym je wtedy nawet obcasem, ale nawet za 7-mioma górami, lasami, dawno dawno temu..... toczyli i to z ręki.

Chciałbym se tak wymieniać, a nawet mam z czego, ale nie można mieć wszystkiego dlatego najsam wpierw impulsem, sukcesywnie impulsywnie i potem najczęściej kręcioł i turlanie.

Dla ludności podaję, odsłona 1 przed burzą, po impulsywnej kuracji:

[Maras]