Zwycięstwo dla najstarszej Pabiedy ;)

Spam · Wysłany: 2014-01-16, 19:44

...tak... zdecydowanie frezy są o wiele ładniejsze...

Yakovlev · Wysłany: 2014-01-16, 20:11

Skoro o różnicach w wykonaniu mowa, to znalazłem jeszcze takie.

buran · Wysłany: 2014-04-01, 14:58

Czystopol 1950

Yakovlev · Wysłany: 2014-04-01, 15:10

Czerwona 12 :evil:

Gdybyś chciał się pozbyć, to...

stiopa · Wysłany: 2014-04-01, 16:55

Yako jeszcze nie zdobyłeś tej Pabiedy ?
Mogłeś wtedy walczyć o nią z tej aukcji co Ci zapodałem była w ładnym stanie

Yakovlev · Wysłany: 2014-04-01, 18:10

Była świetna, tylko przegapiłem. Żałuję, ale pewnie jeszcze się trafi.

Narfas · Wysłany: 2014-04-03, 20:14

Wojciech · Wysłany: 2014-08-17, 10:04

A tu moja perełka, w tym przypadku Zawod im. Maslennikowa

http://zegarkiradzieckie....arze-czyli.html

Yakovlev · Wysłany: 2014-08-17, 10:45

Jednak Pobiedy (wszystkie !) mają coś w sobie.

Wojciech · Wysłany: 2014-08-17, 13:01

To prawda! Nawet takie pospolite, których ilość liczy się w milionach

Moja zachowała tarczę i oryginalną koronkę diamencik w idelanym stanie

http://zegarkiradzieckie....szym-panem.html

[ Dodano: 2014-08-18, 13:14 ]
Taka Pobieda z 1957 roku się trafiła

Yakovlev · Wysłany: 2016-06-05, 21:27

Znakomite opracowanie Czerwonej 12

http://www.poezjaczasu.pl/pobieda-czerwona-12/

prezesso · Wysłany: 2016-06-05, 22:14

Bardzo ciekawa, miła i pouczająca lektura. Lekko napisana.
Dzięki.

Z_bych · Wysłany: 2016-06-07, 15:11

Świetny artykuł. Dzięki! pifko

roman7000 · Wysłany: 2016-06-11, 21:05

bladerunner · Wysłany: 2016-06-12, 21:17

Zamiast szukać na stronach jakiegoś "sąsiedniego forum" można przeczytać na tym, które jest moim zdaniem najlepsze, a z pewnością najżyczliwsze dla miłośników upływającego czasu...

Interesującą historię dotyczącą legendarnej «Czerwonej 12» można przeczytać oczywiście w oryginale, w książce - Богданов В.Г. "История Второго Московского Часового Завода «Сла́ва»":

«Во второй половине 40-х годов в Кремль к Сталину были вызваны министр, которому подчинялась часовая промышленность и директор одного из Московских часовых заводов. В приемной долго не задержались. Вошли в кабинет к «самому». Кроме Сталина там находились Каганович и Берия. Без предисловий Сталин открыл ящик стола, достал из него наручные часы и, показывая их министру и директору сказал: «Есть мнение Политбюро, что Народу-Победителю нужны часы. Предлагаем Вам освоить в производстве этот образец и назвать их «Победа», в честь Победы над Германией. Сколько вам нужно времени для освоения? Года хватит?»

«Хватит» — быстро ответил министр. В этом кабинете дискутировать было не принято. Выйдя на улицу директор набросился на министра:«Ты что? Какой год? Мы и за три их не освоим!». Вернулись в приемную. «Товарищ генерал», — обратился министр к секретарю Сталина Поскребышеву. «Мы тут посовещались и думаем, что за год с часами не управимся. Что нам посоветуете?» «Застрелиться», — кратко ответил генерал.

Прошел год. Берия приглашает К.М. Брицко, заместителя Министра промышленности, курировавшего часовую отрасль. «Сделали?» — спрашивает Берия. «Сделали, Лаврентий Павлович», — отвечает Константин Михайлович. «Давай». Взяв в руки часы, Берия долго крутил их в руках, прикладывал к уху и вдруг кинул их в стену. У Константина Михайловича по спине потекла холодная струйка пота. Он поднял часы и прислонил их к уху. «Ходят, Лаврентий Павлович», — сказал он. «То-то», — ответил Берия».

Dla zainteresowanych zacytowaną historią, która może jest tylko, albo też aż anegdotą, tłumaczenie z języka rosyjskiego na polszczyznę, mogę dołączyć w gratisie...