Wystawa była bardzo fajna i warto było ją zobaczyć. Szkoda, że zwrot zegarków tak jak piszecie nastąpił w mało profesjonalny sposób, bo idea była super.

za młody byłem na Heroda w tym czasie żeby znać tę sytuację.

Pamiętam że rok po zajściu kadarius był w Warszawie po zegarki , bo zrobiliśmy wtedy na szybko spotkanie .

Moich pojechało coś koło 50, taka skrzyneczka Ikeowska, jak kiedyś trzymałem. Tam dostarczył je mój brat, mieszkający w stolicy. Po wszystkim, jako, że nie chciałem żeby zegarki targały się kurierem poprosiłem czy mógłby je odebrać osobiście. No mógłby, nawet telefon do Prezesa do firmy dostałem No tyle, że mój brat nie mógł się przebić przez sekretarkę, a jak już się udało, to nie mogli dograć terminów. Wiadomo, ludzie pracują w różnych godzinach. Koniec końców, zegarki po mniej więcej miesiącu starań, poleciały kurierem Z Warszawy do Warszawy Moim się nic nie stało, wróciły całe i zdrowe, tyle, że był lekki niesmak z powodu załatwienia sprawy odbioru. Ja rozumiem, że mogą być dla kogoś mało warte, ale trzeba szanować cudzą własność i o że ktoś to zbiera parę lat Na szczęście, mnie ominęła przesławna reklamówka

Reklamówka miała być takim symbolem, jak się domyślam.
Coś jak koński łeb w łóżku.
To był koński łeb na miarę ich możliwości.

Nie jestem na tym forum jakoś specjalnie długo, dlatego nie miałem świadomości że Alamo parał się radziecką myślą zegarkową w skali wypełnionych nią wiader, reklamówek itp. Co oczywiście ma pozytywny wydźwięk.

Nie "parał" tylko "para"