Drodzy koledzy i koleżanki...
długo zastanawiałem się, czy zaczynać tego posta, czy to coś da i w ogóle czy to ma sens
Rzecz tyczy się kolekcjonowania zegarków (piszę w tym dziale, gdyż moje dotychczasowe przygody dotyczyły głównie zegarków radzieckich).
Do kolekcjonowania zegarków podchodziłem już kilka razy (trzy o ile się nie mylę). Przez moje ręce przewinęło się kilka naprawdę fajnych i ciekawych egzemplarzy i dawało mi to niemałą frajdę.
Ale...(tak wiem Fazi, że zdania nie zaczynamy od "ale" )...każda moja dotychczasowa przygoda z radzieckimi kończyła się tym, że rozstawałem się z kolekcją i zegarki puszczałem do ludzi. Raz było podyktowane to tym, że nagle potrzebowałem kasę, ale tak na prawdę, za każdym razem dochodziłem do momentu, gdzie kolekcjonowanie przestawało mnie cieszyć i w głowie pojawiała się myśl o wyprzedaniu kolekcji. Nie wiem czemu, ale taki moment się pojawiał, fakt, że często towarzyszyła temu gorsza sytuacja finansowa, jakiś chwilowy dołek.
Wszystko byłoby spoko (ostatnie ruskie poszły do ludzi jakoś rok temu, został mi się tylko jeden, którego nikt nie chciał kupić - Błonie, ale postanowiłem, że już ze mną zostanie) gdyby nie fakt, że poszedłem dzisiaj na bazarek (bez powodu, bez planów zakupowych) wynalazłem piękną Slavę automatyczną 32 kamieniową (stan NOS) i znowu mnie wzięło a co gorsza nie miałem kasy by ją przygarnąć
tak naprawdę to od kilku dni znowu siedzę na allegro, przeglądam fora, z których tak wiele razy chciałem zrezygnować by mnie nie korciło i znowu w głowie pojawiają się myśli by spróbować i zrobić kolejne podejście.
Żona na mnie patrzy się już jak na głupka (nie muszę dodawać, że nie jest wielką fanką starych zegarków )a ja znowu chcę...
no właśnie, tylko jakie jest prawdopodobieństwo, że za jakiś czas znowu nie przyjdzie mi do głowy pomysł, by się z zegarkami rozstać
czy Wy też miewacie takie rozterki podczas kolekcjonowania? być może jest to kwestia postawienia sobie konkretnych celów/wytycznych (zbieram tylko takie i takie, albo stworzenie listy i odhaczanie z niej kolejnych nabytków) o co kaman Panowie i Panie czy jest na sali lekarz?

Buczo, co do lokaty kapitału to kilkukrotnie już się przekonałem, że kupując z głową stracić nie stracę zdarzało mi się sprzedać zegarek za kilka grubych stówek, a wcześniejszy zakup mieścił się np w 30 złotych...
zastanawia mnie tylko to, dlaczego pojawia się taki moment, że przestaje to cieszyć i pojawia się chęć sprzedaży (może też wtedy, gdy uświadamiam sobie, że te zegarki mają niezłą wartość i mozna na tym troszkę zarobić)
z innej strony sprzedaż (każdorazowa) jest bolesna...
nie wiem, czy to ja tak mam, czy w kolekcjonowaniu po prostu pojawiają się takie momenty a cały myk polega na tym, żeby to w sobie zdusić

[ Dodano: 2013-05-11, 16:35 ]
Apa13, faktycznie ten moment zauroczenia jest najfajniejszy
samo oczekiwanie, rozpakowywanie, dopieszczanie to dla mnie taka esencja i daje najwięcej frajdy (tak samo dawanie nowego życia teoretycznie złomkom, z których niby nic się już nie da zrobić, a dzięki małym zabiegom estetycznym okazuje się, ze trafia nam się perełka...)
ja jednak nigdy swoich ruskich nie nosiłem na ręce
głównie ze względu na rozmiar ówczesnych zegarków, dodatkowo też ze względu na opór mojej drugiej połówki (ona tego nie rozumie )
chociaż miałem krótki romans z Poljotem 55g, który przez jakiś czas gościł na ręce bo i rozmiar był ok i design całkiem całkiem
moje zegarki grzecznie leżakowały sobie w szufladce/gablotce i cieszyły me oko, ale zawsze do czasu...
sęk w tym, że teraz znowu zaczynam za nimi tęsknić

...tak Panowie czytam... i czytam... i czytam... i chyba możemy się wspólnie spotkać na jakimś mitingu AA
...przez moje ręce też przeszło kilka cykaczy... kieszonkowych jak może wiecie, ale to też zegarki i ta sama choroba... wiele poszło do ludzi... ale przyznam się... cały czas mam trzy moje pierwsze sztuki...
...
...najpierw były buksiaki... potem hamerykany, z których zostało mi kilka ulubionych... przejście w K-43... a teraz zarzuciłem polowania... ale suwenirów nie puszczam... może jeszcze mi się odmieni...