kaido2, specjalnie dla Ciebie wymieniłem balans . nie robiłem fotek, ale trafił się identyczny z oryginalnym w bdb stanie, z kirowa z ;53 roku, to podmieniłem i już nie mam składaka

[ Dodano: 2012-03-29, 21:37 ]
A przy okazji, to dzisiaj wypowiedziałem tyyyle brzydkich słów... uff, nie pamiętam, kiedy ostatnio tak przeklinałem . Walczyłem dzisiaj z moją pabiedą '46 - chodziło konkretnie o wymianę koła centralnego, bo wyszło mi, ze ma połamane ząbki. Przy okazji chciałem zdemontować małe koło naciągu i tu zaczęły się schody. Jedna ze srubek... anoi drgnie. Nie ma w ogóle mowy, nie ruszy się i już. Spróbowałem oleju penetrującego, spróbowałem ją puknąć od spodu (czasem działa) - nic, oprócz tego, ze delikatnie zarysowałem mostek (od spodu znaczy i nie bardzo). Spróbowałem więc raz jeszcze i srubka powoli, mozlonie zaczęła wyłazić, to znów... dup - śrubokręt mi pojecha i zrobił to:



Powiem tak - nie widać tego aż tak bardzo, gdybym nie wiedział, pewnie długo bym nie zauważył, natomiast tak mnie to niemożliwie wkur...ło, ze cały dzień mam w zasadzie zepsuty. Na takie uślizgi narzędzi uważam jak tylko mogę, bo mozna narobić dziadostwa, dużo zresztą gorszego niż to, co tu widać, to akurat musiało mi się dzisiaj zdarzyć na TAKIM mechanizmie. Normalnie masakra . A jeszcze śrubokręt był świeżo ostrzony, bo cholerna śrubka nie chciała puścić. A już najdziwniejsze jest to, ze po wykręceniu nie znalazłem nic... absolutnie zadnego powodu takiego cyrku - ani syfu, ani rdzy - dosłownie nic. Gwint w porządku, nowa śrubka wchodzi i wychodzi elegancko, nie wiem - zła karma? Klątwa jakaś czy co???

Grunt, ze zegarek chodzi z nowym kołem jak należy, ale szczerze mówiąc gdybym mógł cofnąć czas o te parę godzin pociesza mnie, ze mogło byc naprawdę duzo gorzej, bo śrubkoręt zamiast przyciąć kant frezu mógł przejechać się ślicznie po całej płycie aż do krawędzi mechanizmu zostawiając piękną szramę przez pół mechanizmu, ale i tak jest to marne pocieszenie - to się nie powinno było zdarzyć

Najgorsza jest sama świadomość takiej wpadki. Bo gdyby nawet takie coś zdarzyło się profesjonaliście, to pewnei bym nie zauważył, ze mi to zrobił. Może potem po zdjęciach bym dochodził, że komuś ręka drgnęła. Bo to widać w sumie,l ale jak się tak patrzy, to nie razi - o wiele (bardzo wiele) gorzej wygląda standardowy krater wokół śrubki tiretu. A jednak świadomość, ze tego jeszcze chwile temu nie było jest paskudna. To po prostu bardzo przykre...

Znam ten ból z autopsji

A tak swoją drogą - to szarpałem się dzisiaj z tą pabiedą 6 godzin... Miałem wolne przedpołudnie i siedziałem 6 godzin! Nigdy nie trafiła się tak niemożliwie upierdliwa pabieda, a jeszcze potem, jak już się uporałem z tym cholernym kołem, klnąc na czym świat stoi z powodu w/w defektu kosmetycznego, zacząłem szukać pasującego do siebie koła centranego i ćwiertnika, co w przypadku K26 okazuje się cholernie trudne. Jak ćwiertnik i koło pasują do siebie, to znów nie pasuje do łożysk, jak koło pasuje do łożysk, to ćwiertnik nie pasuje - syf z malarią, bo wygląda na to, ze pogubiłem gdzieś wczesne ćwiertniki z 1MCzZ. W końcu znalazłem wraka z kompletem potrzebnych cześci i udało się to zmontować do kupy, ale nigdy się tak nie urobiłem przy jednej Pabiedce. Z reguły godzinka, półtorej i gra, a tu taki kanał. Do tego składanie pabiedy '46 - PORAŻKA. Składałem już kilka Pabied i zawsze składa się je miło i przyjemnie, a tu z każdym elementem trzeba walczyć. Widać, ze były jeszcze niedopracowane. to tak, jak pisał amerykański zegarmistrz - jak się składa Elgina 7j to się z nim walczy, a jak się składa Veritasa 23j, to wszystko samo wskakuje na miejsce. Straszna jest ta pabiedka, ale grunt, ze już sprawna...

A krater z reguły jest dziełem zegarmistrzów, którzy nie mieli odpowiedniego śrubokręta... może w 1GCzZ dawali cieńsze śrubki - bo nawet nie wiem...

[ Dodano: 2012-04-01, 19:40 ]
O właśnie... parę ślicznych, lśniących niemal nowością części z samego początku lat '50 i... good as new, jak to anglosasi mówią



Uploaded with ImageShack.us

Jak by ktoś nie wiedział to to po lewej to są precyzyjne narzędzia zegarmistrzowski którymi Marcin się ostatnio posługiwał.

Ale ja się nie śmieję, pokazuję tylko że wystarczy chcieć.