Kwiatki bez sygnatury... juz się w tym całkiem gubię, to jakieś bardzo późne kwaitki muszą być chyba ż enie wszystkie miały... Ja tam chyba bym dał kwiatki, a sygnatura - pal ją licho.

No i jest jeszcze pewien drobny kłopot - Ruscy nie prowadzili chyba dokumentacji produkcji ani w połowie tak dobrze jak Amerykanie. Większośc mechanizmów np Elgina czy Walthama można dokłądnie określić na podstawie numeru seryjnego pod kątem roku produkcji, modelu, "grade", jakkolwiek by sie to na polski tłumaczyło, ilosci wyprodukowanych w serii egzemplarzy, regulacji słowem prawie wszystko. A u Ruskich co natłukli to natłukli i dobre. Bo przecież gdyby taka precyzyjna dokumentacja istniała, na WUS byłoby o tym głośno - jest tam kilku aktywnych Rosjan

Wiesz, przy całej sympatii, nie da się porównać 1GCzZ do Hampdena. Oni mysleli po radziecku, w Ohio myśleli po amerykansku. Inna polityka władz i inna mentalność ludzi. To nie jest ta jakość wykończeń, to nie jest ta jakość materiałów, wszystko podobnie tylko biedniej po prostu. Wystarczy porównać jakość stali, z której zrobiony jest włos . Tak samo mamy co jakis czas niedobity rok produkcji - w amerykancach niewyraźne stemple się czasem zdarzały gdzies w bębnie sprężyny, ale nie na górnej płycie! Także obawiam się, ze nawet jeśli taka dokumentacja istniała, to nie była tak dokładnie prowadzona jak w USA. A że bili numery - taką technologie produkcji otrzymali to tak tez robili, ale to naprawde ie ta klasa, niestety

Ciekawostka - rozmontowałem właśnie tego Saljuta (żeby go ciut nasmarować) i na mostkach i na balansie znalazłem wyryty numer mechanizmu

Prezent by lepszy... Nawet go tu opisałem, bo chciał mo sie płakac, ale potem zamiast jęczeć skasowałem tą część posta i postanowiłem działać, czyli na 99% zepsuc do reszty. Teraz mogę napisać, jak się skończyło .

Przy składaniu mechanizmu popełniłem błąd. Miałem kłopot z załozeniem mostka kotwicy (nie chciała franca wejść), a jak już zaożyłem, to zbyt pobieżnie sprawdziłem czy sedzi dobrze. Wskoczył, ośkę widać, znaczy ok. Potem założyłem balans z mostkiem, cyka, to dokręciłem śrubkę i... dupa. stoi, a opór ma ogromny. Zaklinował się między mostkiem kotwicy a półmostkiem balansu . Demontuję... zgięty górny czop. Może nie koszmarnie, bo chodził po złożeniu, ale widać było, ze zgięty i stukał w pozycji tarczą do góry. Rozzłościłem się, odłożyłem na półkę i chwilę nie ruszałem. Ale potem rozmobntowałem ponownie i pod mikroskop. Czop okazał się ewidentnie zgięty i do tego nieco zużyty. Pamiętałem, ze kiedys na stronce jednego z amerykanskich mistrzów czytałem, że czopy da się prostować, zwłaszcza jeśli nie chcemy zegarka używać, a szkoda kasy/czasu na nową ośkę. Opisuje on technbikę z użyciem co chwilę podgrzewanej specjalnie zmodyfikowanej pęsety, ale najważniesza jest szybkość - ma to trwać jakieś pół godziny, bardzo powoli należy prostować zgięty czop, aż będzie wyglądał znośnie. Nie mam dobrego narzędzia, ale coś tam wykombinowałem z użyciem pęsety filatelistycznej (sic!), zapalniczki, trwao to faktycznie z pół godziny, ale czop ewidentnie był coraz mniej krzywy!!! W końcu zrobił się prosty, Może nie idealnie, widac, że nie jest idealny, ale to po pierwsze kwestia zużycia (wytarcia), a po drugie gdybym nie wiedział - na pewno bym nie zauważył.
i teraz najlepsiejsze - przed rozebraniem (czyli tuż po zakupie) zegarek trochę chodził, ale miał wyraźne bicie, a po wyprostowaniu czopa ma dużo mniejsze, co mnie o tyle cieszy, ze po prostu nie zwróciłem uwagi przy demontazu, bo pewnie spojrzałem ze złej strony - ten czop najpewniej już był zgięty, a nie ja go zgiąłem

A jak mu ładnie amplituda wzrosła

A... nie wiem. Gościu twierdzi, dość ogólnie, że "palnikiem alkoholowym co jakis czas", ja, ponieważ takowego nie posiadam, stosowałem zapalniczkę. Po prostu chciałem spróbować - pęseta zła (bo on twierdzi że nadaje sie tylko specjalnie zmodyfikowana jakas tam pęseta zegarmistrzowska), palnik zły, złamie się, to trudno, i tak jest marny, ale sie udało. Faktycznie trzeba po prostu prostować bardzo powoli. Próbowałem wcześniej i zawsze się natychmiast łamał, a przy użyciu stosunkowo małej siły (nie wiem, czy rozgrzanie jest aż tak konieczne - być może) działające odpowiednio długo można, jak się okazuje, wyprostować czop na tyle, że balans całkiem ładnie sobie pracuje i do kolekcji nadaje się idealnie. To wymaga cierpliwości, bo z początku, po pierwszych kilku minutach to nie wiedziałem, czy jest mniej krzywy, czy tak tylko się pocieszam, ale po kilkunastu minutach już był ewidentnie lepszy, a teraz jest w zasadzie prosty, ciężko się czepiać

Oczywiście to zawsze jest ryzyko, bo przeciez na zgiętym czopie jak działał tak działał, ale działał, a na złamanym... wiadomo. Więc można pogorszyć sprawę.

Prawdę rzecze mistrzu - trzeba rozgrzac. Zimną ni hu hu, jak to mawiają, a po rozgrzaniu - miałem w śmieciach jeszcze dwie ośki ze zgiętymi czopami i obie już mają czopy proste. Taka rozgrzana pęseta wygina czop K43 po prostu w oczach, w amerykańskim balansie nieco wolniej Nie wiem, jak potem wygląda ich wytrzymałość, ale na półeczkę na pewno się nadadzą... A że zgięty czop nadaje się lege artis tylko do wymiany, to warto spróbować, a nuż się uda...