>>>
"
Lepiej późno niż wcale" - przysłowie polskie.
Z pewnym opóźnieniem, które spowodowane zostało pewnymi okolicznościami niezależnymi ode mnie, pozwolę sobie pokrótce podsumować wyniki przedmiotowego testu...
Średnia rezerwa chodu wytypowanych radzieckich zegarków wyniosła:
Sława (Cлава) - mechanizm 2414, dwubębnowy - 47 godz. 20 min.
Sława (Cлава) - mechanizm 2427, dwubębnowy - 37 godz. 11 min. 30 sek.
Pobieda (Победа) - mechanizm 2602, jednobębnowy - 43 godz. 09 min.
Rakieta (Paкeтa) - mechanizm 2609.HA, jednobębnowy - 48 godz. 14 min. 30 sek.
W zależności od położenia testowanych zegarków (w poziomie i w pionie) różnice rezerwy chodu przedstawiały się w sposób następujący:
Sława (Cлава) - mechanizm 2414, dwubębnowy - 48 min. - 1,69 %.
Sława (Cлава) - mechanizm 2427, dwubębnowy - 73 min. - 3,27 %.
Pobieda (Победа) - mechanizm 2602, jednobębnowy - 06 min. - 0,23 %.
Rakieta (Paкeтa) - mechanizm 2609.HA, jednobębnowy - 15 min. - 0,52 %.
Reasumując można stwierdzić, że rodzaj konstrukcji mechanizmu (jednobebnowy, dwubębnowy), okazał się nie mieć decydującego znaczenia dla długości rezerwy chodu.
Najważniejszym czynnikiem wydaje się być wielkość sprężyny napędowej, oczywiście przy przyjętym założeniu, że testowane zegarki przeszły kompleksowy przegląd zegarmistrzowski i znajdowały się na tzw. dobrym chodzie.
Czasomierze z ręcznym naciągiem okazały się pod tym względem wyraźnie lepsze od "automatu", co może wynikać z założeń konstrukcyjnych takiego mechanizmu.
Położenie testowanych zegarków (poziome, pionowe) miało relatywnie niewielki wpływ na rezerwę chodu. Również jednak pod tym względem najsłabiej wypadł "automat".
Warunki zewnętrzne (temperatura, wilgotność) były podczas omawianego testu praktycznie niezmienne, a więc nie powinny mieć żadnego zauważalnego wpływu na uzyskane wyniki.
Czas pracy zegarka jest określoną wartością, która bezpośrednio wynika z cech mechanizmu.
"
Życie zabiera ludziom zbyt wiele czasu" - Stanisław Jerzy Lec.
<<<